اثرات فارماكولوژيك و درماني اين گياه كه در عصاره و عرق آن متمركز است، توسط شادروان استاد بدريال (پژوهشگر طب سنتي) در سال ۱۳۷۵ پس از يك سلسله تحقيقات و آزمايش‌هاي باليني بر روي بيماران ديابتي كشف گرديد. در خلال اين بررسي‌ها مشخص شد برخلاف روش‌هاي درماني طب نوين كه فقط بر كاهش سطح قند خون تكيه دارد، عرق بوقناق و عرق زول بر فعال كردن و پاكسازي كبد و غدد فوق‌كليه اثر داشته و موجب تحريك ترشح انسولين از لوزالمعده ميگردد. در طي ۱۷ سال بررسي و پژوهش‌هاي باليني، اثر قطعي اين دارو بر درمان ديابت مشخص شد و به عطاري‌هاي معتبر و همكاران پزشك فعال در زمينه‌ي طب سنتي و طب مكمل توصيه گرديد تا عرق بوقناق را براي بيماران ديابتي مورد استفاده قرار دهند كه نتايج درخشان آن امروزه فراگير شده است .
بوقناق يا زول شامل دويست و پنجاه گونه گياه مي باشد .
از اثرات ديگر بوقناق درمان بيماري قند ميباشد .
اين گياه به وسيله فعال كردن سلول هاي پانكراس و تحريك توليد انسولين از سلول ها اشاره نمود كه اين امر موجب كاهش قند خون و درمان دارويي قند ميگردد .
شنبه ۲۱ بهمن ۹۶ | ۱۶:۴۰ ۱۲۳ بازديد
تا كنون نظري ثبت نشده است
گياهان دارويي و عرقيات گياهي